Kruisje ...

 

Vergeten ...

Ik loop naar van Dalen om nietjes te halen

daar zit je soms zó om verlegen

Uit een bloemenboetiek

klinkt zachte muziek

en ik schuil daar heel kort voor de regen

’t Is er een en al kleur,

te kust en te keur.

Ik koop een bos bonte margrietjes,

Een paar gladiolen,

een bakje violen en…

vergeet-me-nietjes!

Als een leeuw..

Soms komt het zómaar over mij

Gedraag ‘k me als een leeuw

Dring drammend vooraan in de rij

Ik brom en grom en schreeuw..

Ik weet wel, dat is onbeleefd

Maar ieder mag heus evenveel

tot iedereen voldoende heeft

en ik het leeuwendeel..

Hij vraagt mij om een schaap te zijn

Maar dat vind ‘k niet zo gaaf

Dat is zo volgend en zo klein

Zo weerloos en zo  braaf

Maar plotseling dan zie ik dit..

Die waarheid als een koe

Dat als ‘k zo’n leeuwen-air bezit

ik nogal schaap-achtig doe

Verkikkerd ...

“t Zijn niet haar zachte kikkerbillen

die mij romantisch stemmen

Ook niet haar fijne groene tors,

die ik graag wil omklemmen

Wat ik het allerliefst zou willen

dat zijn haar ógen”  sprak de vors

“waar ik in  wég  wil zwemmen.”

Ge(o)logen ..

Gemier ...

Gemier …

Ze was een piepklein, proper miertje

Een driftig, druk en dapper diertje

Ze moest nog dit ..

Ze zou nog dat ..

Ze zei nog : “ weten jullie dat …”

Het is er niet meer van gekomen

Ruw werd haar het woord ontnomen

Je hoorde alleen nog zachtjes  “krak ! “

Onder een grote-mensen-hak..