Crisis ...

Wat nu gebeurt, werd  nooit vermoed

Want was in onze bange dromen

ooit ‘t  schrikbeeld bij ons op gekomen

dat mensen nu zo wankelen doet?

Dat  ’t raderwerk  van onze zekerheden,

de slinger die de mensheid dreef

zo plotseling in stilstand  bleef

mét alle plannen die zij smeedde?

Wie zal op baren die zij ooit  zo trots bevoer

in wind en tij, in het ongewisse,

haar koers en lot voortaan beslissen?

Hoe kunnen mensen zich vergissen

door zélf te gaan aan ’t grote roer

waaraan ze nu hun Stuurman missen

Krijn ©

1 april ...

Na járen zeeg hij op zijn knie

En sprak ontroerd tegen Marie

“ Ik vraag je officiëel hierbij

   ten huwelijk liefste…

   tróuw met mij !”

Zij snikte zacht van

“ Ja ik wil ! “

“ wannéér, wannéér?”

vroeg ze heel stil

En och, hoe ijselijk klonk haar gil

nadat ze hoorde “één april”

Het park...

Daar sta je weer ...

Daar sta je weer, aan ’t einde van de rij

waar je opnieuw als laatste werd gekozen

Ze krijgen jou  als ‘schillen en de dozen’

er als gratis emballage bij

Dan ben je weer de vaste figurant

Voor hen die wél  acteren mogen

geldt, dat ze jou willen gedogen

maar énkel aan de buitenkant

waar,  vóór je nog de bühne op kan gaan

of vóór je ’t veld  op bent gekomen,

men jou de bal al heeft ontnomen

en kansloos buitenspel laat staan

Geloof Mij maar, je  bent al lang gescout

want Ik zie wél, wat anderen niet zagen

Ik zal je trots op handen binnen dragen

omdat Ik zoveel van je houd!

Op Valentijn ..

Hij wast voor haar op Valentijn

altijd de vuile borden

Niet ieder jaar,

dát zou wat zijn..

“ ’t mot geen gewoonte worden …”

Nét voor de bloem ..

Een broedse kip ..

Een broedse kip uit Overzet

zat dágen op een goudreinet

Ze maakte zich niet al te sappel

en blééf geduldig op die appel

broeden of ’t een lieve lust was

omdat zij zich niet bewust was

dat hoe graag ze dat ook wou

er zó geen kuiken komen zou

En hoe de anderen ook zeiden

er nu toch eens mee uit te scheiden

bleef zij halsstarrig op het fruit

en sprak toen prevelend voor zich uit

“Voor mij is dit een peulenschil

door mijn verstand en goede wil

Ik heb ze heus wel op een rijtje

dit is gewoon eh.. appeltje-eitje !”

Bomen ..