woensdag 30 oktober 2019
Een nette naaktslak..
Een nette Naaktslak uit de stad die eksters naast zich wonen had
Liet laatst haar grote wrevel blijken ...“Hé.. willen jullie vóór je kijken? ”
De klacht waarop ze eigenlijk doelt, is dat ze zich bekeken voelt
“Zonder zout op ons te leggen zou ik toch dit willen zeggen:
Al heb’k juridisch en spontaan wellicht geen poot om op te staan:
Ze priemen zonder mededogen mij dágelijks… die eksterogen”
woensdag 9 oktober 2019
donderdag 19 september 2019
Vergeten ...
Ik loop naar van
Dalen om nietjes te halen
daar zit je soms zó
om verlegen
Uit een
bloemenboetiek
klinkt zachte
muziek
en ik schuil daar
heel kort voor de regen
’t Is er een en al
kleur,
te kust en te keur.
Ik koop een bos
bonte margrietjes,
Een paar gladiolen,
een bakje violen
en…
vergeet-me-nietjes!
Als een leeuw..
Soms komt het zómaar over mij
Gedraag ‘k me als een leeuw
Dring drammend vooraan in de rij
Ik brom en grom en schreeuw..
Ik weet wel, dat is onbeleefd
Maar ieder mag heus evenveel
tot iedereen voldoende heeft
en ik het leeuwendeel..
Hij vraagt mij om een schaap te zijn
Maar dat vind ‘k niet zo gaaf
Dat is zo volgend en zo klein
Zo weerloos en zo
braaf
Maar plotseling dan zie ik dit..
Die waarheid als een koe
Dat als ‘k zo’n leeuwen-air bezit
ik nogal schaap-achtig doe
maandag 2 september 2019
Verkikkerd ...
“t Zijn niet haar zachte
kikkerbillen
die mij romantisch stemmen
Ook niet haar fijne groene tors,
die ik graag wil omklemmen
Wat ik het allerliefst zou willen
dat zijn haar ógen” sprak de vors
“waar ik in wég wil
zwemmen.”
Gemier ...
Gemier …
Ze was een piepklein, proper miertje
Een driftig, druk en dapper diertje
Ze moest nog dit ..
Ze zou nog dat ..
Ze zei nog : “ weten jullie dat …”
Het is er niet meer van gekomen
Ruw werd haar het woord ontnomen
Je hoorde alleen nog zachtjes “krak ! “
Onder een grote-mensen-hak..
zaterdag 13 juli 2019
vrijdag 5 juli 2019
Een watersnip ...
Een Watersnip..
Een watersnip uit Eernewoude
Kon haar genies niet voor zich houden..
“ Dit soort milieu’s
zijd dezastreus
Het water
loobd be uit be deus
Ik ben vedorie sdipverkoude ! “
dinsdag 25 juni 2019
Appeltje
Appeltje ..
Ik kijk, terwijl 'k een appel schil
geboeid naar de teevee
en merk dat als de mens iets wil..
Dan zit ie nergens mee.
We vliegen supersonisch en zijn er in een wip
We sturen elektronisch, dankzij een microchip
Altijd weer iets nieuws ontdekkend;
de mens, bijzonder indrukwekkend.
Maar als ik naar mijn appel kijk
en ik neem daarvan een hap..
besef ik ik eigenlijk
tegelijk
dat de hedendaagse wetenschap,
ja zelfs de
mens, eens af moet haken.
Want er is geen één in staat
om zo’n appeltje te maken…
© Krijn Dijkema
zaterdag 15 juni 2019
Burpsss ....
Een Hommel ..
Een hommel uit
het Twentse Goor
dronk veel en
vaak langdurig door
Hij kon het van
de drank niet winnen
en drong de
bloemkroeg gulzig binnen.
Wat tipsy kwam
hij er weer uit
en
verontschuldigde zich luid
Ik hoorde
hem nog even burpen
en hoe hij sprak na ’t vele slurpen:
“Gun dat
zo’n arme drommel es
want
thuis is 't straks weer hommeles”
zondag 9 juni 2019
Pinksteren ..
Pinksteren ..
Uw Wind in mij
die er niet woedt
niet geselt
en niet raast
die ’t tere riet van mijn gemoed,
niet knikt en daarna breken doet
maar leven er in blaast
Uw Vuur in mij
dat niet kastijdt
niet roostert
of verteert
al wat mij van U onderscheidt
niet bitter brandmerkt, vol verwijt,
maar het ten goede keert
Uw Geest in mij
die wind, die gloed
de Trooster
die beklijft
die niet nadat Hij mij ontmoet
een vluchtig “dág ” ten afscheid groet
maar bij mij wonen blijft !
© Krijn Dijkema
Abonneren op:
Posts (Atom)